Ja, je leest het goed. Vanaf 15 januari 2019 was het mijn doel om voor lange tijd geen fast fashion kleding te kopen. Dat ik dit 9 maanden zou volhouden, had ik zelf echt niet verwacht.

Wat is Fast Fashion?

Voor de mensen die niet goed bekend zijn met het fenomeen fast fashion zal ik dit kort even uitleggen: Gemiddeld besteden we €722,- per persoon, per jaar aan nieuwe kledingstukken, oftewel fast fashion. Want 99% van de gehele kledingindustrie bestaat uit fast fashion. We kopen met zijn alles dus erg veel, en de grote winkelketens reageren op deze toenemende vraag. Waar we vroeger maar 4 nieuwe modeseizoenen hadden, hangen er nu elke week nieuwe kledingstukken in de etalage’s om aan de vraag te kunnen blijven voldoen. Vervolgens gooien we in Nederland met zijn allen zo’n 235 miljoen textiel weg! Ondertussen blijven we maar nieuwe kleding kopen en blijven de winkelketens leveren. Het vervolg hiervan is dat er een supersnel proces plaatsvindt bestaande uit het creëren en leveren van deze producten.

Productie

De katoenplukkers lopen schade op door de chemische stoffen die gebruikt worden op de katoenplanten, en kinderarbeid is hier zeker nog niet verleden tijd. Vervolgens gaat al dit katoen naar de katoenproductie, waar 2,6% van het wereldwijde watergebruik verspilt word, want dit water kan niet hergebruikt worden. In de kledingfabrieken maken de arbeiders werkdagen van zo’n 11 uur per dag, met erg slechte arbeidsomstandigheden in onveilige en ongezonde omstandigheden. Voor dit harde werk krijgen ze gemiddeld €60,- per maand, dit is 0,6 procent van de prijs waar het product uiteindelijk voor verkocht wordt!

Mijn verhaal

Mijn interesse voor fast fashion speelt al een aantal jaren. In 2017 verloor ik mijn bijbaantje bij de Pathé. Als 23 jarige studente die gewoon de huur moest betalen was ik tot alles in staat en geen enkele sollicitatie was te gek voor mij. Na een lange tijd kwam daar de redder in nood: Primark. Deze grote winkelketen wou mij wel een baan aanbieden met erg goede arbeidsvoorwaarden en een mooi uurloon. Je kunt je dus wel voorstellen dat ik erg opgelucht was en blij om aan mijn nieuwe baan te begin. Ik werd achter de kassa gezet, en heb mijn meeste uurtjes volgemaakt achter die balie. Tijdens het werk dat ik verrichte in deze winkel, zijn mijn ogen open gegaan. Op één werkdag zie je honderden volgepakte tassen voorbij gaan. Mensen die nog geen €50,- besteden en wel met twee volle tassen naar buiten lopen. Mensen die er alles aan doen om dat laatste shirtje van €1,- te bemachtigen, en mensen die er nog wat korting vanaf proberen te halen omdat ze het nog niet goedkoop genoeg vinden. Tijdens deze uren achter de balie waar ik de ene na de andere tas vol pakte, begon ik me af te vragen: Hoe is het mogelijk dat deze kleding zo goedkoop verkocht kan worden?

Ik zat in mijn laatste jaar van mijn opleiding en net op dat moment kregen we de opdracht om een groot economisch probleem aan te pakken. Mijn keuze was snel gemaakt en ik probeerde alles te weten te komen over deze industrie. Het resultaat van dit project is De Mode Draad, een website die ik geheel zelf heb gemaakt waarop ik uitleg geef over wat wij zelf kunnen bijdragen en kunnen veranderen aan de fast fashion. Toch bleef ik mijzelf afvragen of ik niet meer kon doen. Daarom besloot ik begin dit jaar om 3 maanden geen nieuwe kleding te kopen. Voor sommige mensen zal dit niet heel veel zijn, maar voor mij was dit een hele uitdaging. Tijdens afspraken met vriendinnen gingen we meestal de stad in om kleding te kopen en ik moest natuurlijk de laatste trends bijhouden. Deze 3 maanden zijn inmiddels 9 maanden geworden.

Hoe sta ik er nu voor?

Inmiddels zijn we weer een poosje verder. Na deze 9 maanden ben ik vooral wat basics gaan halen die ik echt nodig had (denk aan ondergoed en sokken). Ik was zelf erg bang om weer in mijn oude patroon te vallen, en snel weer een shopdagje met vriendinnen te plannen om de kledingwinkels te plunderen. Dit kreeg ik echter niet over mijn hart. Na een periode waar je vecht voor een hele industrie, laat je die niet zomaar ineens vallen. Ik koop af en toe nieuwe kleding, maar ik kan wel zeggen dat ik voor 90% geen fast fashion koop. Ik koop of duurzame producten, of tweedehands. Duurzame en eerlijke kleding is steeds makkelijker te vinden, en er zijn vooral veel Nederlandse bedrijven die zich echt hard maken om te zorgen dat er verandering komt.

Fair Fashion

Daarom heb ik een lijst met webwinkels waar je fair fashion kan kopen. Dit zijn onder andere winkels waar ik zelf producten heb besteld en die zich bezig houden met duurzaamheid. Kijk dus eerst even in dit rijtje wanneer je iets nieuws nodig hebt, voordat je naar de Primark rent 😉

• Kings of Indigo
• Two Thirds
• Supergoods
• Take it slow store
• Suite702 (Beddengoed)
• Monkeegenes
• Bamboo Basics (Sokken en ondergoed)

bronnen: Volkskrant